کد مطلب:50510 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:156
«العلم یرشدك الی ما امرك الله به و الزهد یسهل لك الطریق الیه.»[1] . علم و دانش تو را بدانچه خداوند فرمانت داده است راه می نماید و زهد و پارسایی راه به سوی آن را برایت هموار و آسان می سازند. با این عنایت، هر برنامه و اقدام تربیتی متعالی، برنامه و اقدامی است كه آدمی را در این راه مدد نماید و او را به سوی شكوفایی مرتبه ی حقیقی اش و دستیابی سعادت و اخروی اش یاری سازد كه امام علی (ع) فرموده است: «من لم یزهد فی الدنیا لم یكن له نصیب فی جنه الماوی.»[2] . هر كه در دنیا زهد نورزد برای او بهره ای در بهشت برین نیست. بذرهای تربیت حقیقی در زمین پارسایی شكوفا می شود و هر چه این زمینه قوتی بیشتر یابد، مانع اصلی تربیت و تخلق به اخلاق الهی بیشتر رفع می گردد و توان آدمی در [صفحه 246] دستیابی به كمالات انسانی فزونی می یابد. از امام باقر (ع) روایت شده است كه امیرمومنان علی (ع) فرمود: «ان من اعون الاخلاق علی الدین الزهد فی الدنیا.»[3] . همانا مددكارترین اخلاق به دین پارسایی نسبت به دنیاست.
چنانكه در مبحث مانع و مقتضی اصلی تربیت گذشت، برقرار كردن نسبت پست و نفسانی با هر امری از امور این عالم دنیای نكوهیده نامیده می شود و جز با پشت كردن به این دنیا و ترك این ارتباط پست و نفسانی، یعنی جز با زهد و پارسایی راه تعالی آدمی هموار نمی شود. به بیان امیرمومنان علی (ع):
صفحه 246.